FMEA

FMEA (ang. Failure Mode Effect Analysis) – analiza skutków wad. Metoda ta jest obowiązkowo przeprowadzana w przemyśle motoryzacyjnym i jest audytowana podczas audytów ISO/TS 14969. Dobrze przygotowana analiza FMEA pozwala ustrzec się przed większością zagrożeń w projektowaniu całych rodzin produktów.

Występują 2 rodzaje FMEA: FMEA Projektu (DFMEA) oraz FMEA Procesu (PFMEA). W DFMEA poddaje się analizie wszystkie elementy projektowanego produktu, przeprowadza się analizę każdego wymiaru z rysunku, a także analizuje się cechy i funkcje produktu. Dla każdego elementu wypisuje się rodzaje potencjalnych wad, jakie mogą powstać następnie określa się ich skutek i przyczyny. Natomiast w PFMEA analizuje się kolejne elementy procesu, które następnie są łączone z wadami zdefiniowanymi w DFMEA.

Do oceny wyznaczonych wad stosuje się skalę liczbową od 1 do 10 oceniając trzy cechy każdej wady:
1. Występowanie „O”, która wskazuje na prawdopodobieństwo wystąpienia wady
2. Wykrywanie „D”, która mówi o trudności wykrycia wady przed opuszczeniem zakładu
3. Skutki wady „S”, określa dotkliwość wady

Do celów analitycznych stosowany jest współczynnik RPN, czyli iloraz poszczególnych cech. Zwykle im wyższa jest wartość wskaźnika tym z istotniejszą wadą mamy do czynienia.