Diagram Ischikawy

 Jest jedną z metod, służącą do identyfikacji oraz rozwiązywania problemów, które pojawiają się w przemyśle motoryzacyjnym, jest diagram Ischikawa. Jest to wykres przyczynowo -skutkowy, potocznie zwany również wykresem „rybich ości” lub „wykresem ryby”. Głównym zadaniem tej metody jest zdefiniowanie przyczyny źródłowej (ang. Root Cause). Metoda pomaga zobrazować złożoność sytuacji i związków zachodzących w analizowanych czynnikach.

Opracowując diagram Ichikawa, należy jasno określić skutek, który będzie analizowany. Stanowi on główną oś, „kręgosłup” wykresu, czyli zwięzłą definicję problemu. Poszczególne ości ryby służą do y zdefiniowania potencjalnych przyczyn problemu. Tok postępowania zależy od przyjęcia jednego z wielu istniejących układów głównych grup przyczyn:

    Układ 4M – analizie poddaje się czynniki takie jak: człowiek (ang. manpower), maszyna (ang. machine), materiał (ang. matrial), metoda (ang. method),
    Układ 4M+E – do klasycznego modelu 4M dodawany jest czynnik środowiska (ang. environment),
    Układ 5M+E – do modelu 4M+E dodawany jest czynnik zarządzania (ang. Management),
    Układ 6M+E – do modelu 5M+E dodawany jest czynnik związany z pomiarem (ang. Measurement).

Można spotkać też zupełnie inne podejścia:

    Układ przedmiotowy: przedstawia tylko przyczyny techniczne i organizacyjne,
    Układ technologiczny: uwzględniane są tylko elementy technologiczne procesu: komponenty, maszyny, przyrządy kontrolne,
    Układ czynników uczestniczących – uwzględnia czynniki z wielu obszarów przedsiębiorstwa.